| Biri Vardı Orada.. |

Uzaktan bakıldığında biri vardı orda,

Yaklaştıkça küçülen..

Dokundukça kirlenen acıları vardı..

Hep uzaktan seyredilmeyi seçti o..

Sadece varlığının ispatına sığındı..

Gözlerine dalan en yüksek tepelerden,

Boydaşı zannederdi uçurumları..

Ve kimse korkmazdı bu kentte,

Karanlıklar sardığında sokakları..

Uzaktan bakıldığında biri vardı orda..

Yaklaştıkça uzaklaşan..

Dokundukça kanayan yaraları vardı..

Esmer bir kentin saçlarının kıvrımında yitirdiği çok şey vardı..

Bulamadıklarının arkasında..

Sonra birde O‘nun [S]onsuzluğu vardı içinde..

Bir göz kırpımında yitirdi ömürlük ansızlığını..

Gitme/liydi..

Git/ti..

Uzaktan bakıldığında biri vardı orda..

Yaklaştıkça kaçan..

Dokundukça kendine katil olan..

Yılların suskunluğu vardı hatrında..

Ve yitirmişti gidenin dilinin ses’sel yeteneğini..

Senaryosunda tek replik;

‘ Hep eksik büyüttüm yaşımı soranlara..

Yaş’lar sonra geldim..

Gecikmişliğim oldu ama

Ben senden başka hiç kimseye yetişmedim.. ‘

Benden sevgili olmayalı çok olmuştu..

Elimi yar’a uzatacak cesaretimi iç’ime düş’ledim..

Boşluğumdaki bir geceden kirlendim ellerine..

Ve avuçlarımı her kaldırdığımda sesine,

Yıkık bir cümlenin enkazında belirirdi yüzün..

Gelme/liydi..

Gel/di..

Uzaktan bakıldığında biri vardı orda..

Ve hep uzakta kalmasını gerektiren biri oldu hayatında..

Sonra bir gün önce elleri bırakıldı..

Sonra bir gün bir öyküde adı..

Zavallı‘ydı..

Yazık‘tı..